MUNDANE LIFE IS REASON FOR OTHERWORIDLY LIFE

زندگى دنيوىدليل زندگى اخروى
عجبت لمن اءنكر النشاه الاخرى و هويرى النشاه الاولح

126/

ترجمه :

در شگفتم ،از كسيكه زندگى اين دنيا را مى بيند، و باز زندگى دنياى ديگر(آخرت ) را قبول ندارد.

شرح :

كسيكه با درك و دانائى ، درزندگى اين دنيا نظر كند، سراسر دنيارا، پر از نشانه هايى خواهد ديد كه از قدرت آفرينش خداوند حكايت مى كنند. و كسيكه قدرت آفرينش خداوند را، با عقل و بينشبرسى كند، هرگز مسئله آخرت و زندگى پساز مرگ را انكار نخواهد كرد.

اگر ما، با دقت و شعور و انصاف ، به دنياى خود نگاه كنيم ، به روشنىمى بينيم كه انسانو حيوان و گياه ، و بالاخره تمام موجودات زنده اين دنيا، از نيستى به وجودآمده اند. پس خداوند كه قادر بوده است اين زندگى و اين همه موجودات زنده را، ازنيستى به هستى بياورد، باز هم قدرت آن را خواهد داشت كه پس از مرگ و نابودى اين موجودات ، يكبار ديگر آنها رازنده كند.

اگر در زندگى انسان دقت كنيم ، از يك نظر، خواهيم ديد كه خداوند، درهمين دنيا هم ، ريشهو اصل زندگى انسانها را دل خاك قرار داده ، و در وقت لزوم ، افراد بشر را، از خاك به وجود آورده است .

ابتدا، ريشه زندگى و اصل وجود ما، در دل همين خاكهاى بيابانى پنهانبوده است . از دلاين خاكها، گندم و برنج و سبزى و ميوه و ديگر گياهان خوردنى و روئيده اند. قسمتى از اين روئيدنيها را، پدر و مادر ما خورده اند.قسمت ديگرى را نيز حيوانات خورده اند، تا زندهبمانند و بزرگ شوند و به صورت غذاى انسان در آيند. يعنى پدر و مادر ما، وقتى گوشت حيوانات را نيز خورده اند، در حقيقت ، ازغذايى استفاده كرده اند كه اصلآن ، باز هم از خاك بوده است . به اين ترتيب ، پدر و مادر ما، با خوردن خوراكى هايى ، كه در هر حال ، از زمين بدست مى آيد، بهزندگى خود ادامه داده اند و بزرگ شده اندبعد، وجود ما، همچون يك ياخته ، در پشت و شكم آنها، پيدا شده است آنگاه ما شروع به رشد كرده ايم ، صاحب دست و پا و چشم و گوش و مغزو ساير اعضاء بدن شده ايم سرانجام، به صورت يك انسان كامل ، از شكم مادر، به اين جهان قدم گذاشته ايم . تمام اين مراحل ، از وقتى كه ذرات هستى ما، در دلخاكها بوده ، تا وقتى كه اين ذرات به وجود پدرو مادر منتقل شده و سپس به صورت انسان در آمده است ، با قدرت آفرينش ‍ خداوند طى شده است .پس مى بينيم كه خداوند، قبلا، يكبار قدرت خود را، در همين دنيا، نشانداده و ما را، از خاك بهخود آورده است . به اين ترتيب ، خدايى كه چنين قدرتى دارد، يكبار ديگر هم ، قادر به انجام اين كار خواهد بود. يعنى ، وقتى مابميريم و به مشتى خاك مبدلشويم ، دوباره ، در روز قيامت ، خداوند ما را، از دلخاكها بيرون مى آورد، و به ما هستى و زندگى مى دهد، تا براى رسيدگى به حساب كارهايمان ، در صف محشر آماده شويم .