Thursday, July 3, 2008

RELATION BETWEEN THOUGHT & SPEECH

رابطه عقل و گفتار
اذا تم العقل نقص الكلامترجمه :هنگامى كهعقل انسان كامل گردد، گفتارش كوتاه مى شود.شرح : انسان ، هر اندازه كه عقل وشعورش بيشتر شود و به سوى كمالبرود، به همان نسبت ، كمتر حرف ميزند و در عوض بيشتر فكر مى كند.كسانيكه زياد حرف مى زنند و جلوى زبان خود را نميگيرند، عقلشان كم وفكرشان كوتاه است. بهمين دليل ، هنگام سخن گفتن ، درباره آنچه مى گويند، فكر نمى كنند، و هر چه به زبانشان آيد بدون فكر و انديشه ، بيان مىكنند.اما برعكس ، افراد عاقل ، تا زمانى كه موضوعى را خوب بررسى نكردهاند، و درباره خوبو بد آن نينديشيده اند، سخنى بر زبان نمى آورند. به همين دليل، شخص عاقل ، كمتر حرف ميزند، چون مقدارى از وقت خود را، به فكر كردن درباره گفتارى كه ميخواهد بر زبان آورد، مى گذراند.حضرت على عليه السلام ، در جمله ديگرى ميفرمايد: زبان عاقل ، در پشت عقل او قرار دارد.يعنى : شخص عاقل ، عقل خود را پيش از زبانش به كار مى اندازد. در هركارى ، اول فكر مىكند، عقل و شعور خود را به كار مى گيرد، و هنگامى كه به درستى سخن خود مطمئن شد، زبان به گفتار مى گشايد. در حاليكهشخص ‍ نادان ، پيش از آنكه فكر خود رابه كار اندازد، شروع به حرف زدن مى كند، و چه بسا كه با سخنان بى معنى و حساب نشده اش ، هم خود و هم ديگران را بزحمت وناراحتى دچار مى سازد.

No comments: